Eén jaar pastoor in Asten

Sinds 1 december 2016

Mijn eerste open­ba­re ver­schij­ning in Asten als de toe­koms­tige nieuwe pastoor was op 20 no­vem­ber 2015 bij de Derde Klot­avond. Samen met pastoor David van Dijk – geboren Aste­naar, goede vriend en mijn op­vol­ger in Geffen – togen we naar de Klepel. Wel fijn om iemand naast me te hebben die meer weet van de ins- en outs van Asten, want ik kende niemand.

Nu één jaar later, ken ik al heel veel mensen. Er is veel gebeurd aan goeds sinds die fees­te­lij­ke in­stal­la­tie op mijn 44e ver­jaar­dag, op 19 de­cem­ber 2015. En dan denk ik aan de grote feest­da­gen rondom Kerst­mis en Pasen; het jubileum van de Paulus­kerk; Carnaval; mijn in­stal­la­tie tot Gildeheer; de Communie en Vormsel­vie­ringen; huwe­lijksjubilea; het gou­den pries­ter­feest van Jan Zwirs in Lierop en het 70-jarig pries­ter­feest van Tonnie van Steen in Heus­den; wederom de zit­tings­avond van de Klot; de intocht van Sin­ter­klaas; de fijne contacten en ont­moe­tingen met heel veel vrij­wil­li­gers; kerk­gan­gers en dorps­ge­no­ten.

Overal ervaar ik enorme harte­lijk­heid en welkom en gelukkig vaak ook veel begrip dat ik niet alles kan weten en dat ik niet overal tege­lijk mag zijn; want acht kerk­ge­meen­schappen is veel!

Inmiddels ben ik ook bij vele mensen op bezoek geweest; heb ik 48 mensen ker­ke­lijk uitgeleide gedaan; 5 bruidsparen in de echt mogen verbin­den en 33 kin­de­ren (waar­on­der mijn 1000e: Puck van Pelt) mogen dopen.

Daarin merk ik telkens weer hoe kost­baar het is dat je als pries­ter zo onge­loof­lijk dicht bij het privéleven van mensen mag staan en zo teken van Gods liefde mag zijn.

En zo zijn er al veel momenten waarop ik ervaar dat ik welkom ben, dat er ver­trouwen is en dat ik van bete­ke­nis mag zijn.

Het is ook een jaar van aftasten geweest. Iedere pastor heeft zijn eigen manier van werken en voor­gaan. Als men een aantal jaren een pastor gewend is geweest, is iedere andere manier van werken wennen. Een andere manier van voor­gaan; andere wensen in en rondom de kerk; een andere manier van bereik­baar­heid en werken.

Ik ben pastoor van acht ge­meen­schappen en dat betekent dat ik niet altijd van­zelf­spre­kend aanwe­zig of bereik­baar ben in en voor Asten. Ik heb ook mijn andere ac­ti­vi­teiten en ver­plich­tingen in de andere dorpen en dat vraagt soms creativi­teit voor mezelf en voor onze Astense mede­wer­kers. Dank voor hun geduld wat soms op de proef wordt gesteld en dank voor hun begrip en mede­wer­king.

Tege­lijker­tijd voel ik ook dat het voor mensen soms las­tig is om op een pries­ter af te stappen die onbekend is. Ik zou zeggen: aarzel niet. Ik probeer bij zoveel moge­lijk gelegen­he­den aan te sluiten en geniet ook van alle gezellige dingen die er zijn!

Zijn dat de goede momenten en doe ik daar goed aan? Wie zal het zeggen... ik probeer het en ik hoop dat deze stappen bij de mensen wordt ge­waar­deerd.

In ieder geval ontmoet ik veel mensen en mag ik veel van hun prach­tige per­soon­lijke verhalen horen. Dank voor al het ver­trouwen!

Ik zeg het tegen veel mensen: Ik ben een enorm gelukkig en dank­baar mens!

Van harte alle goeds en veel zegen!

Pastoor Pieter Scheepers