HH. Cyrillus en Methodius

Patronen van Europa

Cyrillus en Methodius waren broers en kwamen uit de Noord-Griekse stad Thessalonica. Ze waren monnik en ston­den in verbin­ding met de Oost-Europese culturen. Wie daar in hun dagen christen wilde wor­den, moest de Latijnse taal beheersen en de Latijnse cultuur op de koop toe nemen. Dat betekende in de praktijk dat het chris­te­lijk geloof voor de gewone man in het oosten ontoe­gan­ke­lijk bleef.

Cyrillus en Methodius gebruikten als eersten de Slavische taal in predi­king en on­der­richt. Bovendien maakten ze een vertaling in het Slavisch van de li­tur­gie, en dus ook van de bijbel­tek­sten die in de li­tur­gie wer­den voor­ge­le­zen. Om de klanken adequaat te kunnen weer­ge­ven moest zelfs een nieuw teken­schrift ont­wor­pen wor­den. Wij kennen het nu als het cyrillisch schrift, genoemd naar de uitvin­der ervan: onze heilige Cyrillus. Ge­woon­lijk wordt het bij ons 'Russisch schrift' genoemd.

Bij paus Hadrianus II († 872) wisten ze zelfs gedaan te krijgen dat in het oosten het Latijn in de ere­dienst helemaal werd ver­vangen door de Slavische taal. In één moeite door wijdde de paus hen ook tot bis­schop. Nog tij­dens dat­zelfde bezoek aan Rome overleed echter Cyrillus. Hij werd beschouwd als de denker, filo­soof en theoloog van de twee broers. Cyrillus ligt begraven in de kerk van San-Clemente te Rome; hij had diens relieken vanuit Rusland naar Rome over­ge­bracht.

In tegen­stel­ling tot zijn broer was Methodius eer­der prak­tisch inge­steld. Hij ging terug naar zijn Slavische volken - zoals de Bulgaren, Hongaren, Magyarenen Russen - om er het chris­te­lijk geloof ver­der te verbrei­den en vaste voet te geven. Maar hoe lan­ger hoe meer werd hij tegen­ge­werkt door collega-bis­schop­pen uit de omge­ving, omdat zij von­den dat hij teveel op hun terrein kwam en onder hun duiven schoot. Het kwam zelfs zover dat hij werd verbannen naar het Zuid-Duitse stadje Ellwangen. Daar sleet hij zijn laatste dagen door ver­der te werken aan de vertaling in het sla­visch van bijbel en li­tur­gie.

Feest­dag 14 februari

In tegen­stel­ling tot wat de commercie graag wil, viert de Kerk op 14 februari niet Valen­tijns­dag maar het feest van De heilige Cyrillus van Thessalonica en de heilige Methodius.

Vere­ring & Cultuur

Methodius ligt begraven in de Maria­kerk te Welehrad (= het hui­dige Staré Mesto).
Cyrillus en Methodius zijn van onschat­ba­re waarde geweest voor de versprei­ding van het chris­ten­dom in Oost-Europa. Tege­lijk daar­mee hebben ze de Slavische volken een eigen iden­ti­teit gegeven in de vorm van het cyrillisch schrift. Zij wor­den vereerd als de eerste apos­te­len onder de Slavische volken van Oost-Europa.

Patronaten

Paus Johannes-Paulus II († 2005) riep hen in 1980 uit tot mede­pa­troons van Europa. Sinds 1863 gol­den zij reeds als patroons van alle Slavische lan­den en volken. Hun voor­spraak wordt inge­roe­pen bij onweer.

Afge­beeld

Cyrillus wordt afge­beeld als bis­schop (tabberd, mijter, staf) met bekeerde ongelo­vi­gen bij zich; soms reikt een engel uit de hemel hem twee stenen tafelen om ze over te schrijven op perka­ment (ver­wij­zing naar Mozes die de twee stenen Wetstafelen vanuit de hemel ont­ving).

Methodius heeft vaak een afbeel­ding bij zich van het Laatste Oordeel. Het schijnt dat hij die graag gebruikte bij zijn predi­king. Hij schijnt daar­mee een Slavische koning met heel zijn hof­hou­ding tot het chris­te­lijk geloof gebracht te hebben.

(bron: Heiligen.net)