Weer een jaar voorbij

Opnieuw ging er een jaar van ons leven voorbij,
En zoals het al vele jaren voor ons is gegaan,
soms was het om te lachen en keken we blij,
dan weer kon­den we huilen, of waren we ontdaan.

Het leven is steeds weer een groot vraag­te­ken,
we vragen ons af wat het ons ver­der brengen zal,
hebben we ons op de toe­komst reeds verkeken,
of zeggen we “kom maar op, wachten al”.

Zo op het einde van het ‘oude’ jaar,
kijken we terug en ook vooruit,
dan maken we op "oude­jaars­avond" een royaal gebaar,
en drinkend en etend knallen we het oude jaar eruit.

Maar toch... was het wel allemaal zo om te feesten?
lazen en zagen we niet in krant en op TV,
mensen gedroegen zich niet als mensen, doch als beesten,
maar waarom? een mens is toch geen kuddevee?

Er beginnen weer twaalf nieuwe maan­den,
we hebben het echt zelf in de hand,
hou­den we ons als mede­mens nog staande,
of steken we ons­zelf en de hele wereld opnieuw in brand?

Met Kerst­mis denken we aan gezellig samen zijn,
helaas hebben vele ‘mensen’ geen ‘mede­mensen’,
andere mensen die zijn ziek, arm of hebben pijn,
mag ik deze mensen dan wat hoop, en medeleven wensen. 

Hoe dan ook, ik wens alle mensen een prach­tig jaar,
een goede ge­zond­heid, zegen, liefde en een beetje geluk,
maak naar uw mede­mens eens een goed gebaar,
dan weet ik zeker, dat nieuwe jaar kan niet meer stuk.