Beste Sint-Nicolaas

Het is bijna zover. Je brengt opnieuw een bezoekje aan ons land. Onge­twij­feld heb je in dat dik boek van jou gelezen dat ik niet meer van de jongste ben. Toch zou ik je willen vragen om dit jaar mijn huis niet stilletjes voorbij te rij­den.

Niet om mij veel lekkers toe te stoppen – het is immers niet goed om op mijn leef­tijd nog te veel te snoepen – maar om mijn verlang­lijst voor deze wereld mee te nemen. Ik weet name­lijk dat de mensen graag naar je luis­te­ren, dus hoop ik dat je me kunt helpen mijn bood­schap te ver­sprei­den. In ruil wil ik gerust iets voor klaar­zet­ten voor jullie. Een goede trappist voor jou? Een lekker stukje kaas voor je pieten? En wat hooi voor je schimmel? Wat denk je?

Wat staat er nu op mijn lijstje? In de eerste plaats graag duizen­den pakketjes met hoop. Als christen proberen we immers hoop te brengen. Daar­naast graag een dak boven het hoofd voor mensen die dakloos zijn, een baan voor mensen die niet aan werk raken en een bezoekje voor zij die een­zaam, ziek of arm zijn. Wil je dit jaar speciaal aan­dacht schenken aan de mensen die op het plat­te­land wonen, want daar blijkt de armoede en een­zaam­heid nog vaak goed verstopt?

Zou je bovendien aan de mensen kunnen zeggen dat ze broe­der­lijk en ver­ge­vings­ge­zind met elkaar omgaan? En – als dat niet te veel gevraagd is – dat elkeen zich inzet voor een samen­le­ving die goed is voor ie­der­een? En gezien je toch al in de hemel en dus bij God bent, de mensen ook iets over Hem ver­tellen?

Oh ja, mis­schien ook de christen-gelo­vi­gen in onze kerk­ge­meen­schappen bemoe­digen. En – mocht dat lukken – een halt toe­roe­pen aan de wan­toe­stan­den en oorlogen?

Waarde sint, ik besef dat mijn wensen niet min zijn. Maar mochten ze al een klein beetje ingewilligd wor­den dan zou ik al heel erg blij zijn.

Dank je wel, lieve goede Sint,

Pastoor Pieter Scheepers