Terugblik oecumenische gespreksavonden

Op woens­dag 6, don­der­dag 14 en woens­dag 27 no­vem­ber 2019 hebben in het ge­meen­te­cen­trum oecu­me­nische gespreks­avon­den plaats­ge­von­den. Deze gespreks­avon­den vormen inmiddels een traditie.

Deze avon­den ston­den onder de bezielende lei­ding van pas­to­raal werker van de Fran­cis­cus­paro­chie Jack Swaanen en ds Rien op den Brouw uit Venray. Elke avond werd steeds be­gon­nen met een uit­wis­se­ling van gedachten aan de hand van enkele vragen van uit­een­lo­pende aard. Daarna werd per avond een thema behandeld door Jack.

De eerste avond stond in het teken van Kerk: gebouw of ge­meen­schap, de tweede van de vertaling van de Bijbel vanuit de klassieke talen (He­breeuws en Grieks) en de derde avond stond in het teken van het Wees gegroet Maria met daarbij een inkijkje in het latijn. Uiter­aard leverde dit on­der­werp in de nabespre­king voldoende gespreksstof op.

Na de pauze werd door Rien een aantal dia’s getoond en behandeld in aan­slui­ting op hetgeen Jack daarvoor had ver­teld. De avond werd in de kerk af­ge­slo­ten met een korte tekst en een ge­za­men­lijk gezongen lied onder be­ge­lei­ding van Jannie.

De laatste avond werd heel sym­bo­li­sch af­ge­slo­ten door Rien en Jack. Ieder van ons was uit­ge­no­digd om een kort gebed op een papiertje te schrijven. Deze papiertjes wer­den, na de af­slui­ten­de woor­den en muziek in de kerk, buiten verbrand, zodat de opge­schre­ven gebe­den met de rook kon­den opstijgen.

Erg jammer was, dat de belang­stel­ling zeer veel kleiner was dan voor­gaande jaren, zowel van de zijde van de Fran­cis­cus­paro­chie als van onze ge­meen­te. Dit ondanks voldoende publi­ca­tie.

Wanneer wordt gedacht “ik hoor toch niets nieuws; ik blijf dus maar weg” -en dat kan- mag een oecu­me­nische bij­een­komst ook opgevat wor­den als een soort van familie­bij­een­komst: goed elkaar weer eens te zien en te spreken. Pro­tes­tant en Rooms Katho­liek: onze grond­slag is immers dezelfde. Onze fun­da­men­tele waar­den delen wij. Ja, er zijn verschillen in uitingen en leer­stel­lingen. Dat kan ook niet anders, want tij­den zijn veran­derd en geen twee mensen zijn het zelfde. Het uitwisselen van gedachten heeft een verrijkende uit­wer­king. Dit heb ik ook gedurende deze avon­den per­soon­lijk mogen ervaren.

Het gelijk? Dat is aan Gods zijde.

(ver­slag: Harry Verspay)