Een uitdagende familiezondag
Tijdens de Familiezondag van 1 juni, vlak voor Pinksteren, speelden de sacramenten een grote rol. Na het katecheseprogramma ontvingen enkele kinderen hun Eerste H.Communie, en Davy (14), die tijdens de Paaswake gedoopt was, zelfs zijn Vormsel èn Communie.
De jongste kinderen begonnen met een terugblik: wat is er met Jezus gebeurd? Hij is niet meer dood, hij leeft! De onderbouw las het verhaal van de Emmausgangers. Zij waren erg verdrietig, tot ze ineens merkten dat Jezus nog steeds bij hen was. Ze gingen dat goede nieuws meteen verder vertellen. In de middenbouw bleek dat dat “vertellen” soms een beetje eng kan zijn. De apostelen waren zo bang om de straat op te gaan dat ze het goede nieuws niet doorgaven. Maar met Pinksteren ontvingen ze de Heilige Geest. Toen waren ze nergens meer bang voor. Mattheus voegde daar een uitdaging aan toe: “Wij hebben óók allemaal de Heilige Geest ontvangen bij ons doopsel... Dus zouden ook wij, in ons hart, net zo sterk en moedig moeten zijn als zij !”.
De bovenbouwgroep keek naar een video van ‘The Chosen’ over het nachtelijke gesprek van Nicodemus (“Nico de Mus”) met Jezus. Wat gebeurt er eigenlijk als je de Heilige Geest ontvangt? Intussen gaf de pastoor de ouders uitleg over de sacramenten. ‘God doet iets met je, maar jij kiest daarvoor. Je zegt “Amen”, dat betekent: “Ik geloof dit, ik wil dit echt”, of bij de Communie: “Ik weet Wie ik hierin ontvang”. Een kind kan oprecht verlangen naar God, ook in sacramenten. Maar iemand van 12 jaar geldt voor de Kerk als volwassen katholiek – en zou al veel over zijn geloof moeten kunnen uitleggen!’ Nog een uitdaging, dus...
Voor pastoor Steijaert was dit de laatste Familiezondag in onze parochie. ‘Dat voelt wel een beetje gek, ja. Het was pionieren, maar ik ben er heel tevreden over. En iemand anders zal het overnemen vanaf 6 juli’, reageerde hij. ‘Ik hoop dat deze familiezondagen verder uit zullen groeien. Sterker nog, ik hoop dat uiteindelijk elke zondag een Familiezondag mag zijn, een dag waarop de parochie als één grote familie samen zal leren, zal vieren, Kerk-zijn zal beleven en daarna de wereld in zal gaan.’
Amen.
