Gehamer en gezaag in Ommel

De afgelopen weken is er flink geklust aan de achter­kant van de kerk van Ommel. Het gehamer en gezaag, het geboor en gekraak, maar ook het heen-en-weer-geloop en de vrolijk uitgewisselde kreten bleven maar aan­hou­den. Reden voor een onder­zoekje: wat zijn ze daar aan het bouwen?

Eenmaal ter plaatse blijkt er een flink deel van de muur van de ruimtes aan de gang achter de kerk uitgebroken te zijn. Een stukje ver­der wordt een nieuwe wand opge­trok­ken. Vijf, zes mannen zijn hard aan het werk. Eén van hen slaat met een grote hamer steen voor steen, brok voor brok een inmiddels al behoor­lijk gammele gemetselde muur aan gruzele­menten. Anderen zagen grote panelen op maat. Regel­ma­tig loopt er iemand naar de container met een krui­wa­gen vol puin. Ook Bertus Berkers werkt hard mee, en ik spreek hem even aan. Wat gebeurt hier allemaal?

De twee achterste berg­ruim­tes blijken verbreed te wor­den. Die ruimtes zijn bedoeld voor het ma­te­ri­aal van de bloemsier­groep (potten, versiersels) en voor tuin­gereed­schap. De oude ber­gingen waren erg klein en het ma­te­ri­aal werd daarom tot nu toe her en der verspreid opge­slagen. Gereed­schap ging soms zelfs roesten. Een grotere, centrale en goed afgedichte berg­plaats is daarom wel zo han­dig. Al zal er nog flink gepoetst moeten wor­den voor die in gebruik kan wor­den geno­men.

Terwijl we praten verdwijnt het laatste stuk van de oude buitenmuur in rap tempo, wat gepaard gaat met flinke stofwolken. Vanuit de keuken loop je zo naar buiten; van daaruit kun je het proces op veilige afstand volgen. Tege­lijker­tijd, en maar een paar meter ver­der, wordt de nieuwe buitenwand opge­bouwd. En dat alles dankzij de inzet van een ploeg hard­werkende vrij­wil­li­gers.