Op tijd bellen voor een ziekenzalving

Dag pastoor, ons pa MOET vandaag bediend wor­den... Bij navraag blijkt dat vader al lan­ger ziek is, maar nu wordt het heel kri­tiek en moet vader bediend wor­den. En wel meteen. Vaak ook nog met een gewenst tijdstip “want wij werken over­dag...” Mis­schien dat dit vroe­ger kon met een pastoor en diverse kape­laans in één pa­ro­chie, maar deze tijd is echt voorbij.

Wij pastores met een drukke agenda in een grote pa­ro­chie, bestaande uit negen voor­ma­lige geloofs­ge­meen­schappen, hebben ook afspraken staan met mensen met een drukke agenda (denk maar aan doop­ou­ders, huwe­lijks­ge­sprekken, per­soon­lijke gesprekken, ver­ga­de­ringen en catechese­bij­een­komsten en noem maar op). In deze tijd is het onmoge­lijk om acuut al het werk te laten vallen om acuut te komen bedienen.

Zie­ken­zal­ving is bemoe­diging, troost en sterkte

Daarbij is de zie­ken­zal­ving niet het reli­gi­eus dui­den van de laatste uren, maar een onder­deel in het proces van ac­cep­teren van het ouder-wor­den of het ziek-zijn en het loslaten van dit leven en je dier­ba­ren en dit in han­den leggen van onze Schepper. Daarom is het ook be­lang­rijk dat de gezalfde de bedie­ning ook bewust meemaakt (uit­zon­de­ringen daar­ge­la­ten bij een ongeluk of een plot­se­ling treffen van een ziekte). Het is vooral een sacra­ment van de bemoe­diging, troost en sterkte.

Ook is de zie­ken­zal­ving/bedie­ning geen toegangs­kaar­tje voor de hemel. Dit is eer­der de ker­ke­lijke uit­vaart, maar die wordt te­gen­woor­dig vaak over­ge­sla­gen. In de ker­ke­lijke uit­vaart bid­den we dat de ziel van de over­le­de­ne thuis mag zijn in het Vaderhuis waar ruimte is voor velen. Te­gen­woor­dig lezen we een paar dagen na een bedie­ning in de krant dat de gezalfde overle­den is en dat er op een andere manier afscheid wordt geno­men.

Om teleur­stel­ling en irri­ta­tie te voor­ko­men willen wij u dringend vragen om op tijd te bellen zodat er een afspraak gemaakt kan wor­den. De pa­ro­chie waar in de toe­komst ook de uit­vaart gaat plaats­vin­den zorgt voor de pries­ter die de zie­ken­zal­ving komt geven!

Bis­schop­pe­lijke aanbeveling

“Bij het ont­bre­ken ervan, zijn er andere moge­lijk­he­den om Gods nabij­heid voor de mens in stervens­ge­vaar in reli­gi­euze tekenen van ver­ge­ving en ver­zoe­ning, troost en bemoe­diging zicht­baar te maken” aldus de Bis­schop­pen van Neder­land in 1982 in hun bro­chu­re: “pas­to­raat in zieken­hui­zen”. Wij doen ons uiterste best... maar laten we samen niets aan het toeval overlaten, want toeval is noodlot, en zorgen voor elkaar komt van God!

Zorg er in ieder geval wel voor dat alle familie op het af­ge­spro­ken tijdstip aanwe­zig is en laat de pries­ter niet wachten. Dit voor­komt ook span­ning, irri­ta­tie en tijdsdruk!

Vind u het moei­lijk dit te bespreken met ouderen of zieken voor wie u zorgt: vraag dan één van de pastores of de bezoek­groep voor een bezoekje, zo’n gesprek doet vaak won­de­ren. Laten we samen goed voor onze mensen zorgen!

Pas­to­rale team Fran­cis­cus­paro­chie