Toespraak bij afscheid Bonum Tenete
Koren en pastoors… het zijn in de geschiedenis van de kerk altijd twee tegenovers geweest. De pastoor heeft – vanuit de liturgie bezien – wensen, en koren zingen ook graag wat de leden willen. Dit kan leiden tot elkaar gedogen, jarenlange oorlog of opstappen van koren.
Het stoppen van Bonum Tenete, die vandaag voor het laatst gezongen hebben, ligt hier – gelukkig – niet aan. Het mannenkoor en ik hebben een goede verstandhouding! Vanwege de gezondheid van oprichter-dirigent Harrie Swinkels en het daardoor niet meer kunnen stimuleren en begeleiden, moest er gezocht worden naar een nieuwe dirigent. Maar of ze waren te duur, of ze konden niet op onze repetitiedag, of ze hadden geen interesse in de muziek van Bonum Tenete. Daarom moest noodgedwongen gekozen worden om te stoppen.
De reden dat het koor 40 jaar geleden werd opgericht, was wel een meningsverschil met de toenmalige pastoor. Mijn eerwaarde voorganger wilde – conform de liturgieveranderingen – Nederlands en het mannenkerkkoor wilde het Gregoriaans behouden.
Men bedacht een naam voor het koor: Bonum Tenete, een tekst van Sint Paulus met de betekenis ‘Behoudt het goede’. En dat is precies wat het koor in de voorbije jaren heeft gedaan: traditionele kerkmuziek zingen.
Bonum Tenete, dat zijn sporen heeft verdiend als het gaat om een waardevolle invulling bij de kerkelijke- en gedenk bijeenkomsten, heeft bij velen een diepe indruk achter gelaten. Het koor werd veel gevraagd in Someren, maar ook in de regio was men altijd bereid om aan een verzoek medewerking te verlenen.
Op verzoek werden diensten bij speciale gelegenheden, zoals gouden of diamanten huwelijken en uitvaarten, de kerkdiensten verzorgd met voornamelijk Latijnse gezangen, vaak Gregoriaans, maar ook met Byzantijnse liederen en polyfonische werken. En dan denk ik ook aan de vieringen samen met het Dameskerkkoor op Hoogfeesten.
Bonum Tenete heeft een clublied met de titel “’t is toch zo fijn”. Dat slaat op de gezelligheid onderling en de goede sfeer op de repetities. Humor en bitterballen waren hierbij ook heel belangrijke onderdelen.
Het was toch zo fijn met jullie! Dank Harrie Swinkels voor je tomeloze inzet en ijver. Dank beste koorleden voor alle inzet. Voor de prachtige opluistering van veelsoortige vieringen en bijeenkomsten. Hoogtepunten waren het Koepelkerkconcert in Lierop, een Latijnse middag in Deurne en de jaarlijkse medewerking aan de Dodenherdenking op 4 mei. Het koor was ook oecumenisch gezind. Zo werd jaarlijks een dienst verzorgd in de Protestantse kerk.
Behoud het goede: datgene wat jullie in de afgelopen veertig jaar aan vreugde en troost gebracht hebben. Laat dank en vreugde de boventoon voeren, want als in je hart een lied weerklinkt, dan heeft het leven meer waarde!
Het ga jullie goed!
