Breng je doopsel in de praktijk

Nu de kerst­tijd voorbij is, de stal en de bomen en de daarbij behorende versie­rin­gen weer voor een jaar op de zol­ders van de kerk en ook bij u thuis opgeborgen zijn, gaan we in het nieuwe jaar 2019 weer nadenken over de bete­ke­nis van het Kind en Zijn Bood­schap.

Jezus ging in Zijn leven weldoende rond, toen Hij besefte dat er voor Hem geen aanzien des persoons bestaat, maar dat Zijn Bood­schap vol menslievend­heid was.

Een levens­op­dracht, waarin het de taak was om op te komen voor de rechte­lozen. Jezus neemt ons bij de hand en waakt over ons. Hij maakt ons tot mensen van Zijn verbond, mensen die licht en vrede, die Gods goed­heid uitdragen in deze wereld.

Jezus verkon­digt in heel het land Gods Bood­schap en door Zijn daden van barm­har­tig­heid, ver­ge­vings­ge­zind­heid en nabij­heid laat Hij zien hoe Gods Woord een garantie is voor een betere wereld.

Zoiets is niet weg­ge­legd voor bevoor­rechte mensen; zo iets is niet alleen de taak van een pastoor, maar voor ie­der­een! Zonder aanzien van persoon, wordt ie­der­een ge­roe­pen het goede te doen en God zal hen wel­ge­vallig zijn.

Ik zie in onze dagen een groeiende bewustwor­ding van onze ge­za­men­lijke taak, een groeiende verant­woor­de­lijk­heid bij mensen in onze pa­ro­chie om daad­wer­ke­lijke hulp te verlenen bij de uit­voer van de ker­ke­lijke en parochiële taken.

En of u nu helpt bij het sneeuwvrij maken van het kerk­plein, het poetsen van het koper, het vouwen van boekjes, het rond­gaan bij zieken, het ver­ga­deren bij de Eerste Communie en noem maar op, dat alles zal alleen door kunnen gaan als er nog meer mensen, dan voor­heen, bereid zullen zijn om deze pa­ro­chie mee in stand te hou­den.

Gelooft u mij oprecht dat geen enkele levende pa­ro­chie, waar mensen zelf het werk ter hand nemen zal ophou­den te bestaan. En nu wij in deze dagen gecon­fron­teerd wor­den met een pries­ter­te­kort is het wellicht goed om ons te laten aan­zet­ten door Jezus opdracht om niet moedeloos te wor­den, maar de han­den ineen te slaan en naar vermogen bij te dragen aan het werk in onze kerk.

Het stijgende kerk­be­zoek zou­den we om moeten kunnen zetten in nog meer ac­ti­vi­teiten om daardoor nog meer mensen te kunnen bereiken, om daardoor Gods bood­schap ver­der in onze wereld te kunnen laten opklinken.

Ik zie dat als heel hoop­vol, en doe dan ook een extra beroep om eens na te gaan of u niet actief zou kunnen wor­den op een of ander gebied in onze pa­ro­chie. Laat eens wat van u horen. Een pa­ro­chie waar leven in zit kan een haard zijn van warmte en hoop voor velen.

Pastoor Pieter Scheepers