Het nieuwe normaal in zicht

Sinds de corona­pan­de­mie in maart vorig jaar begon, heb ik 30 Woor­den van Bemoe­diging voor de gelo­vi­gen van ons bisdom ge­schre­ven. Een eerste reeks van 12 brieven schreef ik tij­dens de eerste crisis. Deze brieven zijn in sep­tem­ber vorig jaar gebundeld in het boek Het verdriet van Brabant. Helaas was het in ok­to­ber nood­za­ke­lijk om een tweede reeks teksten te starten.

Met deze 18^de brief wil ik deze reeks afron­den. En de ach­ter­grond zal hel­der zijn. De zorgen over corona wor­den snel min­der. Dankzij de vaccinaties en de guns­tige seizoeninvloed daalt het aantal besmet­tingen en zie­ken­huisopnames in rap tempo. De rege­ring heeft daarom in versneld tempo ver­soe­pe­lingen af­ge­kon­digd. En ook de bis­schop­pen kunnen de pa­ro­chies gelukkig veel meer ruimte geven. Afgelopen don­der­dag kreeg u daarover bericht. En de ver­wach­ting is dat in de loop van au­gus­tus ver­dere ver­soe­pe­lingen moge­lijk zijn. Het nieuwe normaal is in zicht. Alles bijeen een reden tot grote dank­baar­heid. Na vele maan­den met allerlei beper­kingen kunnen onze geloofs­ge­meen­schappen hun vleugels weer gaan uitslaan. Laten wij hopen dat ik in het najaar geen derde reeks bemoe­digings­brie­ven hoef te schrijven. Niemand van ons zit immers op een nieuwe crisis te wachten.

Ideeënbus

Met de leden van het kapit­tel, de dekenraad, de pries­ter­raad, de diakenraad en de lekenraad heb ik recent ge­spro­ken over de nabije toe­komst. De ene pastor is creatiever dan de andere als het gaat om het vin­den van nieuwe moge­lijk­he­den om het ker­ke­lijk leven na corona op gang te brengen. Dat is ook helemaal niet erg. Niet ie­der­een hoeft het wiel uit te vin­den. Vandaar dat wij een ideeënbus willen vullen. Pastores en pa­ro­chie­besturen zijn recent door vica­ris-generaal Lamers aange­schre­ven om met ideeën te komen waar­mee pa­ro­chies binnen ons bisdom elkaar kunnen helpen. Hope­lijk wilt u uw plannen voor het post-corona­tijdperk vòòr 15 juli met ons delen (via com­mu­ni­ca­tie@bisdom­den­bosch.nl). Wij zullen dan kort daarna de verzamelde ideeën op het terrein van li­tur­gie en catechese maar ook op het terrein van diaconie en ge­meen­schapsop­bouw met de pa­ro­chies delen. Laat maar vele bloemen bloeien als het gaat om het reactiveren van onze geloofs­ge­meen­schappen.

Vakantie in aan­tocht

Veel mensen zijn nog wat voorzich­tig als het gaat om reizen, zeker ook als gaat om bui­ten­landse reizen. Maar ook in eigen land kan prima vakantie wor­den gevierd. Per­soon­lijk zou ik met mijn zus een rondreis maken door het zui­den van Engeland. Maar wij hebben besloten een derge­lijke reis nog even uit stellen. Dagjes uit, het lezen van boeken en gezellige maaltij­den met familie en vrien­den, zullen mij hope­lijk de nodige ontspan­ning geven. Ik wens u allen een mooie vakantie­tijd. Thuis, in eigen land of wat ver­der weg. Ieder maakt hope­lijk een goede en gewetens­volle keuze.

Synodale weg

Begin sep­tem­ber beginnen de scholen weer. Meestal is dat ook het moment dat de pa­ro­chies in een hogere versnelling gaan func­tio­ne­ren. In het nieuwe werkseizoen 2021-2022 zal ook uw aan­dacht wor­den gevraagd voor de algemene bis­schop­pen­con­fe­ren­tie over de toe­komst van onze Kerk die in ok­to­ber 2023 in Rome zal wor­den gehou­den. Ter voor­be­rei­ding heeft onze paus een synodaal proces gepland. Op zon­dag 17 ok­to­ber zal ik dat proces in ons bisdom openen met een fees­te­lij­ke Eucha­ris­tie in de Sint Jan. In de maan­den daarna or­ga­ni­se­ren wij een consul­ta­tie van gelo­vi­gen binnen ons bisdom. Een en ander zal geschie­den aan de hand van vragen­lijsten die ons vanuit Rome zullen wor­den aan­gereikt. Drie kern­woor­den rond de synode zijn al bekend: communio, par­ti­ci­pa­tie en missie. Ik kan mij voor­stel­len dat voor menig pa­ro­chi­aan deze woor­den vrij abstract in de oren klinken. Maar met enige uitleg komen zij al veel dichter bij.

Communio betekent ge­meen­schap. Onze Kerk is, als zij trouw is aan het onder­wijs van Jezus, een liefdes­ge­meen­schap. Ignatius van Antiochië noemt al aan het begin van de tweede eeuw alle chris­te­lijke ge­meen­schappen een liefdesbond. Het tweede kern­woord is par­ti­ci­pa­tie. Door het doopsel, het vormsel en de Eucha­ris­tie zijn alle gelo­vi­gen ge­roe­pen om hun geloof actief gestalte te geven. Bij par­ti­ci­pa­tie mag je dus denken aan de verant­woor­de­lijk­heid van het doopsel voor de voort­gang van de geloofs­ge­meen­schap en de vorm­ge­ving van onze samen­le­ving. Nauw verbon­den daar­mee is het woord missie. Tussen Kerk en missie mag je een isge­lijkteken zetten. Een Kerk die niet missioneert, heeft haar vitali­teit verloren. Juist in onze dagen komen er tal van missio­naire projecten van de grond. Zowel als het gaat om evangeli­sa­tie als in de diaconale bete­ke­nis van het woord. Wij zijn ge­roe­pen om mensen bij Christus en zijn Evan­ge­lie te brengen. En tege­lijk liefde­vol en dienst­baar te leven. Woord en daad blijven zo dicht bij elkaar. Voor de toe­komst van de Kerk in onze streken moeten wij hopen dat de missio­naire ini­tia­tie­ven vrucht­baar zullen zijn.

Vanaf ok­to­ber start dus het synodaal proces. Wij gaan samen (sun) op weg (odos). Het wor­den maan­den van horen en goed luis­te­ren om zo de geesten te kunnen on­der­schei­den. Wat zegt Gods Geest vandaag tot de Kerk van ’s-Hertogen­bosch? Wij zullen dat, evenals alle andere bis­dom­men, door­ge­ven aan het synode­secre­ta­riaat in Rome. Uit­ein­de­lijk zal de oogst van het synodaal proces de bis­schop­pen, die aan de synode van ok­to­ber 2023 deel­ne­men, hope­lijk in­spi­re­ren om de koers van de Kerk van morgen uit te zetten. In ver­bon­den­heid met onze paus als de voor­zit­ter van de liefdesbond.

Oprechte dank

In dit laatste Woord ter Bemoe­diging wil ik alle pastores, pa­ro­chie­be­stuur­ders, reli­gi­euzen en alle andere gelo­vi­gen oprecht danken voor hun inzet sinds maart vorig jaar. In uitzon­der­lijke omstan­dig­he­den hebben wij zo goed moge­lijk het ker­ke­lijk leven instandge­hou­den. Bin­nen­kort komt er voor de meeste een wat rusti­ger vakantie­pe­rio­de aan. Laten wij daarna en­thou­siast de vleugels weer uitslaan en de geloofs­ge­meen­schappen opbouwen. Samen onderweg in het ver­trouwen dat Christus met ons meegaat op weg naar Gods toe­komst.

+ Mgr. dr. Gerard de Korte