Zalige Pater Eustachius van Lieshout

Brabantse Barmhartigheid

Dins­dag 30 au­gus­tus vieren we de offi­cië­le feest­dag van de zalige pater Eustachius van Lieshout. Een mooie aan­lei­ding om deze Brabantse mis­sio­na­ris in het spotlicht te zetten.

Het leven van deze Brabantse mis­sio­na­ris is won­der­baar en heldhaf­tig geweest. Geboren in 1890 te Aarle-Rixtel, werd Pater Eustachius pries­ter gewijd in 1919. Als lid van de Con­gre­ga­tie van de HH. Harten stelde hij zijn pries­ter­schap en al zijn ijver in dienst van haar werken. Hij werkte eerst als aal­moe­ze­nier onder de glasblazers van de Waalse kolonie in Maassluis, en later als assis­tent in de pa­ro­chie van Roelofarendsveen.

Toen de Con­gre­ga­tie in 1924 een nieuw arbeids­veld aannam in het onmete­lijke Brazilië, werd Pater Eustachius als een der eersten naar dat land gezon­den in 1925. Op alle plaatsen werkte hij hard. Een geleerde was hij niet en de taal sprak hij niet perfect. Toch werd zijn biecht­stoel bestormd; als hij preekte waren de kerken te klein. Het geheim was zijn liefde voor de mensen. Hij bezat in zeer hoge mate de gave van de zelf­ver­loo­che­ning.

Zo trok hij de aan­dacht. In Poa stroom­den duizen­den naar hem toe. Zijn hart veroverde hen; hij zegende de zieken; bracht de zon­daars tot inkeer en genas velen naar lichaam en ziel. De toestand werd echter onmoge­lijk.

Hij werd ver­plaatst. Maar overal waar zijn verblijf­plaats weer ontdekt werd, kwamen de mensen toe­stro­men en vroegen hem zijn zegen. Enige maan­den verbleef hij in een zeer afgelegen streek waar niemand hem kon vin­den. Toen mocht hij zijn pries­ter­werk weer her­vat­ten en stichtte hij in Belo Horizonte een nieuwe pa­ro­chie.

Door een insectenbeet gestoken kreeg hij vlektyfus die hem in enkele dagen zou slopen. Hij stierf op 30 au­gus­tus 1943. Zijn begrafenis werd een triomf­tocht. Pater Eustachius ligt nu begraven in een speciale kapel in de kerk van de HH. Harten te Belo Horizonte. Nog steeds komen er ieder moment van de dag mensen op zijn graf knielen en velen wor­den verhoord.

In de Michael­kerk van Beek en Donk is een speciale bid­ka­pel met een reli­kwie van de Zalige die iedere dag geopend is.