De volgende stap
Arnold Spijker over pelgrimeren
Het is koud buiten, maar de zon schijnt heerlijk. Een prachtig moment om vandaag de Vierkloosterswandeling van 12 km te maken. Deze rondwandeling start bij het Klooster van Wittem in Zuid-Limburg en gaat verder via Hilleshagen, Vijlen, Mamelis, Nijswiller en Wahlwiller.
Klooster Wittem is een redemptoristenklooster en pelgrimsoord. Het barokke interieur van de kerk is een bezoek waard. Jaarlijks bezoeken zo’n 150.000 mensen dit bedevaartsoord.
Wittemse Wandelingen
Deze kloosterwandeling vind je in het boekje: Wittemse Wandelingen (14 rondwandelingen vanaf Klooster Wittem en Kasteel Wittem). Het boekje heeft een pelgrimskarakter. Je komt langs verschillende pelgrimsoorden en je kunt zelfs pelgrimsstempels laten zetten.
Klooster Wittem vind ik een prachtige plek om te beginnen. Je moet trouwens snel zijn als je dit klooster nog in zijn huidige glorie wilt zien. Financiële problemen leiden mogelijk tot (gedeeltelijke) verkoop. Ik vrees dat het karakter daardoor minder kloosterachtig wordt.
Boekwinkel
Voor we onze wandeling starten bezoeken we eerst de boekwinkel bij het klooster. Ze noemen zichzelf: “Pleisterplaats van de ziel”. Er liggen onder meer een grote hoeveelheid pelgrimsboeken en spirituele boeken. Ik vind dat altijd een bezoek waard. Het heeft voor mij een serene sfeer. Je hebt het gevoel al een beetje in pelgrimsstemming te komen.
Wat een boeken. Wat een mooie titels. Wat een mooie kaarten. We kunnen de verleiding niet weerstaan en nemen verschillende boeken en kaarten mee. Veel meer dan we van plan waren. En ja... dat voel je wel in je portemonnee. Want ondanks alle heiligheid en sereniteit kost het geld. Ik vraag me af hoe die relatie tussen geld en heiligheid eigenlijk precies ligt. We verlaten de winkel en passeren een klooster. We gaan richting Partij en door het dal van de Sinselbeek. We wandelen nu over een prachtige panoramaweg. Doordat het heel helder weer is hebben we magnifieke vergezichten.
Het is de moeite waard regelmatig achterom te kijken. Alhoewel sommigen vinden dat je in je leven vooral vooruit moet kijken, ervaar ik het toch wel zo dat het ook de moeite waard is om zo nu en dan achterom te kijken. We passeren in het dorp Partij het klooster van Mariendaal van de zusters Redemptoristinnen. In dit klooster is een kapel die je kunt bezoeken. Verder richt dit klooster zich ook op retraites.
Koffie
We kijken op de kaart, want we willen in Vijlen een kopje koffie gaan drinken. We kennen daar een cafeetje (“À gen Kirk”) waar ze regelmatig heerlijke verse appeltaart aanbieden. Dit cafeetje ligt recht tegenover de kerk. Iets dat je regelmatig tegenkomt in het katholieke zuiden. Na de mis is een bezoek aan zo’n café als het ware een traditie. Daar kunnen andere streng gelovige zuurpruimen nog wat van leren, vind ik.
Op onze wandeling komen we drie aparte varkens tegen. Samen met een gezin dat ook aan het wandelen is, verwonderen we ons over het vreemde uiterlijk van deze beesten.
Dat vind ik het mooie aan wandelen. De onverwachte dingen die je tegenkomt. Het gemak waarmee je ook met anderen in gesprek komt. Als wandelaar kom je niet bedreigend over, zo voel ik dat althans. Na de koffie met taart in Vijlen gaan we verder op pad en komen we even later langs het klooster van Mamelis. Een prachtig klooster. De kerk is heel sober, maar sfeervol ingericht.
We vervolgen onze weg door een mooi loofbos richting het kerkje van Nijswiller. In het dorp is het café “À gen Bang” te koop. Het is, denk ik, in de kleinere dorpjes erg moeilijk om de horeca overeind te houden.
Kerk van Wahlwiller
We gaan verder en bereiken even later de kerk van Wahlwiller. De buitendeur is open. We besluiten even naar binnen te gaan. Daar staan we voor een hek. We kijken of we er in kunnen, maar het hek blijkt afgesloten. Echter, achter in de kerk heeft de koster, die toevallig aanwezig is, door dat er mensen staan. Hij biedt ons aan om even binnen te komen kijken. Dat vind ik ook weer zo’n mooie 'toevallige' ervaring. Het overkomt ons vaak: iets mogen bezoeken en een mooie uitleg krijgen.
In deze kerk hangen prachtige schilderijen, die samen een kruiswegstatie vormen. Ze zijn de moeite van het bezoeken waard. Ze zijn in het verleden op last van het Vaticaan verwijderd, omdat ze destijds als te abstract golden, maar nu hangen ze er gelukkig weer. De redemptorist-kunstenaar Gerard Mathot zei er onder meer over: Het is in elk geval ‘echt’ een galm uit het hart, persoonlijk, raak, een meditatie zelf. De eerste zondag van de maand wordt er daar in de mis Gregoriaans gezongen. We zijn vast van plan eens een keer te gaan luisteren!
Via Partij bereiken we een stukje verder weer ons uitgangspunt in Wittem. Hoe kun je een mooie dag beter besteden dan zo?
Arnold Spijker
Even voorstellen
Mijn naam is Arnold Spijker. Kun je anders naar je situatie leren kijken? En levert dat wat op dan? Ik denk van wel, maar soms is anders leren kijken veel lastiger dan je denkt. Wat doet anders kijken dan met je?
Ik zie een sterke overeenkomst tussen anders leren kijken en pelgrimeren. Pelgrimeren: geluk, afstand nemen, inzicht. Ikzelf heb veel geleerd van pelgrimswandelingen. Naast mooie dingen die je ziet, doet het ook een persoonlijk appel op je. Daarover kun je meer van me gaan lezen.
Maar oké, wie ben ik dan?
Wij (Dymph en ik) komen net uit België, waar we 15 jaar gewoond hebben. En nu dus hier bij jullie in Asten. Een klein stukje voorgeschiedenis: Ik heb onder meer een gesprekspraktijk gehad, een uitgeverij en ik gaf les in verschillende vakgebieden. Mijn interesse betreft de mens en zijn bestaan. Ik ben geïnteresseerd in welke keuzes iemand maakt. Samen te kijken hoe iemand zichzelf kan helpen en genezen door zijn blik te veranderen. Na een cursus Blogschrijven bij Kumulus in Maastricht schrijf ik onder meer voor Omnes, het ledenblad van de vereniging van Pelgrimswegen naar Rome.
Ikzelf ben een wandelaar.
Waar ik geen zin in heb: file lopen. Aanvankelijk wilden we vanuit België naar Santiago lopen. De files die we verwachtten schrokken ons af. We kozen een alternatief. Dat is dus Rome geworden.
We hebben eveneens een wandeling van 800 km gemaakt door Duitsland. Richting de Rijn. In Trier langs het graf van de apostel Matthias en verder langs Hildegard von Bingen. Enkele jaren later
liepen wij samen een groot deel van de Sint Franciscus route in Italië richting Rome. Met een pelgrimsgroep deden we later dan toch ook de wandeling naar Santiago, maar dan anders. We liepen samen met vrienden via Portugal de Camino Portuguese naar Santiago.
Ook vandaag nog maken we wandelingen. Soms hele simpele. Soms ook een (kleinere) pelgrimswandeling, denk aan iets als Maria Laach. Over die ervaringen zullen jullie nader van me horen.
Ik denk dat pelgrimswandelingen ons iets kunnen leren. Graag zou ik daar in het parochieblad wat meer over willen vertellen.
Arnold
(dit artikel is overgenomen uit het (deel-)parochieblad ‘Angelus’ van december 2018)
