Ten afscheid

Beste Fami­lie­le­den en vrien­den,

Vroe­ger had ik een boek om te leren medi­te­ren. Een medi­ta­tie bestond uit drie aan­dachts­pun­ten, die wer­den ingeleid door een Latijnse spreuk. Ik heb –volgens dit schema- zitten nadenken over mijn hui­dige situatie. Ik stuur je een samen­vat­ting van die medi­ta­tie.

1) Alea jacta est: de teer­ling is geworpen

Ik werd alsmaar ouder: 75, 80, 85 jaar; maar mijn ge­zond­heid en mijn energie bleven intact en dus ging ik gewoon door met mijn pas­to­rale en andere ac­ti­vi­teiten, zij het de laatste tijd in een lager tempo. Vaak heb ik gedacht: wanneer komt de klad er in? Zal het ein­digen door een ziekte, een beroerte, een ongeluk? Nu komt het einde uit on­ver­wachte hoek: name­lijk door een bestuursbesluit om ons klooster in Asten te verkopen en elders onderdak te zoeken. Na 25 jaar in Asten raak ik veel kwijt: de nabij­heid van familie en vrien­den- en ken­nis­sen­kring, het lidmaat­schap van nogal wat vereni­gingen, en vooral de geloofs­ge­meen­schap van Vlier­den, waar­mee ik mij sterk verbon­den voel. Dat doet pijn. Voor het eerst voel ik mij een oude man, die achter de geraniums terecht komt.

2) Guod is ti et is tae, cur et non ego: Wat anderen moeten meemaken, waarom zou mij dat bespaard blijven?

Als pries­ter kwam ik vaak bij mensen, die een scharnier­mo­ment beleef­den; hun leven nam een andere wen­ding door ziekte, de dood van hun partner, een ge­dwon­gen verhui­zing. Vaak dacht ik: wat krijgen veel mensen zwaar weer te ver­du­ren, terwijl het mij voor de wind blijft gaan. Maar nu zit ik in het­zelfde schuitje. Je moet veel loslaten en gaat een onbekende toe­komst tegemoet. Je vraagt je af: hoe nu ver­der? Ik heb nogal eens gepreekt: De enige oplos­sing is, dat we ons verzoenen met ons lot: we moeten vrede sluiten met ons­zelf en onze levensge­schie­de­nis. Anders word je een onte­vre­den zuurpruim; en dat moet je jezelf en de anderen besparen.

3) Ecce venio, fiat: Zie ik kom, laat het maar gebeuren

In de spiri­tua­li­teit van ons Genoot­schap en in de levens­vi­sie van de Stichter staan twee motto’s centraal. ZIE IK KOM duidt de bereid­heid aan om ons in te zetten voor God en de mensen. LAAT HET GEBEUREN betekent: aan­vaar­den van wat je op je levenspad over­komt. ECCE VENIO wijst op toe­wij­ding, FIAT op overgave. Beide deug­den hebben we in ons leven nodig.

Mijn actieve leven is voorbij; mag het, met bijna 87 jaar? Dan heb je alleen maar reden om dank­baar te zijn en je hebt geen recht om te zeuren. En wellicht kan ik daar ook nog wat helpen.

Het contact met fami­lie­le­den, vrien­den en pa­ro­chi­anen zal min­der wor­den. Maar we hebben te­gen­woor­dig mobieltjes en een mailbox en de ouderwetse post gaat ook nog wel een tijdje mee. En als je de oude man achter de geraniums nog eens wilt opzoeken, ben je harte­lijk welkom. Vaarwel!

Piet Schellens scj.

Adreswijzi­ging per 30 juli 2018

P.J. Schellens scj,
Park Zuiderhout B 1.06
Arnold Janssenlaan 46
4847 DK TETERINGEN

Tele­foon.: 076-5784247
Email: schellens@scj-asten.nl