Ik ben bij jullie

Paasboodschap Mgr. Gerard de Korte

foto: Wim Koopman

Mgr. dr. Gerard de Korte

Met Aswoens­dag zijn wij op weg gegaan naar het Paas­feest. Inmiddels zijn wij het opstan­dings­feest van onze Heer dicht gena­derd. Wij gaan bin­nen­kort opnieuw vieren dat God Christus niet in de dood heeft achter­ge­la­ten maar nieuw en ander leven heeft ge­schon­ken.

Over dat nieuwe leven kunnen wij niet veel zeggen. Alle leven dat wij immers kennen is ein­dig en ster­fe­lijk. De Bijbel spreekt over het Paasleven als een vorm van leven waarop de dood geen greep heeft. Dat maakt het opstan­dingsleven tot een geheim. Maar dat geheim van de Paas­morgen vormt voor ons allen wel een bron van hoop. Ons leven is niet op­ge­slo­ten tussen geboorte en dood. Wij mogen ver­trouwen dat onze God trouw is tot over de grens van dit aardse leven heen. Allen die met Christus zijn verbon­den, mogen hopen op een thuis­ko­men bij onze Heer.

Kruis dragen

Ondertussen wordt het bestaan van niet weinig mensen eer­der bepaald door de duisternis van Goede Vrij­dag dan door het licht van Pasen. Op ver­schil­lende plaatsen in onze wereld wor­den verschrikke­lijke oorlogen gevoerd. Mensen wor­den vermoord en ver­kracht. 65 miljoen vluch­te­lingen hebben huis en haard verloren. Steeds weer blijken wij mensen in staat tot on­voor­stel­bare wreed­he­den. Mensen dompelen andere mensen in pijn en verdriet. Al lange tijd horen wij over de verschrikke­lijke oorlog in Syrië. Een wrede dictator bombar­deert zijn eigen bevol­king. Ook vele kin­de­ren zijn al het slacht­of­fer gewor­den.

Dichter bij huis is dat verdriet, vaak verborgen, ook aanwe­zig. Som­mi­gen hebben recent een dier­ba­re begraven en zullen met een lege plaats aan tafel de ko­men­de Paas­da­gen vieren. Anderen lij­den door werkeloos­heid of arbeids­on­ge­schikt­heid. Niet alleen ouderen maar ook jon­ge­ren zijn intens een­zaam. Iedere ochtend hopen zij dat het weer avond is en iedere avond hopen zij dat het weer ochtend is.

En toch

En toch gaan wij ook dit jaar opnieuw het Paas­feest vieren, al staat het kruis nog mid­den in onze wereld of ons eigen leven. In onze kerken weer­klinkt het ge­tui­ge­nis van nieuw leven. De ge­krui­sig­de Christus is opgewekt uit de dood. In het evan­ge­lie naar Mattheüs lezen wij de belofte van Christus: “Zie ik ben bij jullie alle dagen tot aan de volein­ding van de wereld” (vgl. Mattheüs 28,10). Christus wil ons met zijn Geest bemoe­digen en in­spi­re­ren tot een leven van navol­ging. Dit kost­ba­re hart van ons katho­lie­ke geloof staat ook met het ko­men­de Paas­feest weer centraal in ver­kon­di­ging en zang. Zal het ook lan­den in ons hart? Juist voor mensen die door het leven geslagen zijn, kan de Paas­bood­schap als geheim­taal over­ko­men. Voor verdrie­tige, rouwende en afge­schre­ven mensen is het veelal moei­lijk om het Paasnieuws ver­trouwen te geven. Ik hoop dat desondanks de bood­schap van het god­de­lijke licht in onze aardse duisternis het geloof in ons hart mag voe­den, heel bij­zon­der in het leven van de rouw­dra­ger en de zieke; in het leven van de werke­loze en de eenzame mens. God is Christus trouw ge­ble­ven tot over de grens van de dood heen. Gods trouwe liefde staat ook als een baldakijn boven ons bestaan.

Leven vanuit Pasen

In kracht van de Geest wor­den wij ge­roe­pen om Gods liefde en trouw te weer­spie­gelen in de wereld van vandaag. In grote en kleine daden kunnen wij iets van de god­de­lijke liefde zicht­baar maken in ons eigen bestaan. Overal waar mensen een nieuwe kans krijgen en opstaan tot nieuw leven, komt iets van Pasen concreet in beeld. Overal waar goed­heid, waar­heid en schoon­heid oplichten, mogen wij het werk van de levende Christus ont­dek­ken. Vanuit dat geloof wens ik u een gezegend en zalig Paas­feest.

+ Mgr. dr. Gerard de Korte