36. Jeruzalem herbouwd

Ezra 6

De Babylo­nische balling­schap duurde 60 jaren. Toen verscheen Kores op het wereldtoneel. Deze koning der Perzen versloeg de Babyloniërs. Hij werd in het joodse getto van Babel juichend binnen­ge­haald, want hij gaf het volk de vrij­heid en hij gaf hun goud en zilver mee om de tempel van Jeru­za­lem weer op te bouwen. De droom der ballingen werd wer­ke­lijk­heid.

Maar het werd een moeizame onderne­ming. Men kreeg te maken met tegen­wer­king, onrecht en zede­lijk verval. Tot Esra, de pries­ter, en Nehemia, de gouverneur, de zaak goed gingen aanpakken. Zij wil­den de JHWH-cultus zuiver hou­den en leer­den het volk weer de voor­schriften van de Tora. Er werd een Verbond opge­steld en ondertekend. Men begon de muren van de stad te her­stel­len en de tempel weer op te bouwen in zijn oude glorie. Het is naar deze tempel, gebouwd rond 500 v.Chr., dat Jezus jaar­lijks opging. Hij zong dan het pelgrims­lied:”Ik was verheugd toen men mij zeide: Wij trekken op naar JHWH’s huis” (ps.122).

Jezus hield van de tempel; Hij werd erg kwaad, toen Hij zag dat men daar goede zaken deed met de religie. Hij schreeuwde de kooplie­den toe: “Gods huis is een huis van gebed, maar jullie hebben er een rovershol van gemaakt. Ga ergens anders heen met jullie firma in reli­gi­euze artikelen, maar niet hier op deze heilige grond”. De apos­te­len herinner­den zich, dat er ge­schre­ven staat: “De eerbied voor Uw huis heeft mij ver­teerd”.