26. Het Salomonsoordeel

1 Kon 3

Koning Salomo, zoon van David en Batseba, was niet alleen een groot staatsman en bouwer van de tempel in Jeru­za­lem; hij is vooral de ge­schie­de­nis inge­gaan als een wijze rechter. Heel de wereld stond ver­steld van zijn wijze oor­de­len. Zo deed het verhaal de ronde, dat twee vrouwen, die bij elkaar woon­den, allebei een kind baar­den. Toen de ene baby overleed, verwisselde zijn moe­der de beide baby’s. Maar de andere vrouw zag meteen, dat het dode kind niet van haar was.

Het conflict liep zo hoog op, dat ze bei­den voor de rechter­stoel van Salomo beland­den. Die hoorde het hele verhaal aan en zei: “Hak het levende kind in tweeën en geef beide vrouwen de helft”. “Nee”, riep de echte moe­der, “laat het kind leven; geef het dan maar aan haar”. Zo kwam Salomo er achter, wie de ware moe­der was.

De God van de bijbel moet niets hebben van rechters, die de zwakken onderdrukken en die weduwen en wezen geen recht laten wedervaren. God stuurde zijn profeten, om in felle be­woor­din­gen corrupte rechters aan te klagen. De wijze rechter Salomo is en blijft een stralend voor­beeld. Zijn naam is dan ook vol sjaloom: vrede.