Nieuwe website

Deze web­si­te wil een weg­wij­zer zijn voor alles wat er leeft in onze pa­ro­chie. Het is tevens een uit­no­di­ging om met velen samen onze pa­ro­chie uit te bouwen tot een harte­lijke ge­meen­schap waar ie­der­een zich thuis voelt.

Aan het begin van een kerk­ge­meen­schap staat niet een gebouw, maar een persoon. Want degene die ons telkens weer samen­brengt, bemoe­digt en inspireert, dat is Jezus. Zijn woor­den bemoe­digen ons nog steeds, wanneer de Bijbel wordt gelezen. Zijn aanwe­zig­heid vieren wij, wanneer het Brood gebroken wordt in zijn Naam. Zijn liefde delen wij, wanneer zorg wordt besteed aan kwets­ba­re mensen. Zijn levens­ver­haal koes­te­ren wij, wanneer we te mid­den van gebroken­heid en dood uitzien naar heel­heid en leven.

Als pa­ro­chie proberen wij Zijn verhaal te ver­tellen, met woor­den en daden. Omdat wij een ge­meen­schap van mensen zijn, lukt ons dat de ene keer beter dan de andere. Maar we geloven dat Jezus ons niet in de steek laat, wanneer wij een steekje laten vallen.

Als pa­ro­chie willen wij niet belerend zijn. Een pastor en de vaste kerk­gan­gers hebben niet de waar­heid in pacht... We zijn reis­ge­no­ten, gelo­vi­ge zoekers die met anderen de pelgrims­tocht door het leven gaan.

Vaak wor­den wij daarbij verrast door het frisse geloof van jon­ge­ren; door de trouw van ouderen; door de oprecht­heid van kin­de­ren. Het verhaal van Jezus heeft ons allen iets te zeggen, daarom bie­den we graag ruimte aan jong en oud, aan man en vrouw, aan Neder­lan­der en vreem­de­ling.

Als geloofs­ge­meen­schap laten wij ons de weg wijzen door Jezus, die leidt naar ons mede­mens, maar ook naar God. Jezus leert ons God kennen als de Vader bij wie je altijd thuis kunt komen.

De grootste feesten van de kerk maken dat dui­de­lijk. Tijdens het kerst­feest zien we God die zo klein wordt dat Hij in twee mensenhan­den past. Hij komt tot ons als een kind in een stal, in een uit­hoek van deze wereld.

Zo zal God zijn ware Gezicht tonen in Jezus, die kwam om zijn brood te delen, om zieken te helen, om uit­ge­sto­tenen van harte lief te hebben. In Jezus deelt God onze vreugde en hoop, maar ook onze pijn en angst. Het kruis laat ons een gemar­telde God zien, die onze donkerste uren heeft ervaren. Met Pasen vieren wij dan het allergrootste feest van de kerk: Jezus leeft. Hij gaat ons voor door de donkerte naar het licht, door de dood naar het nieuwe leven. Dat gewel­dige nieuws mogen wij ont­van­gen en ver­der geven aan ieder die het maar wil horen.

Daarom is Jezus voor ons geen persoon uit een ver verle­den, maar een reis­ge­noot die naast ons loopt over de levensweg.

Als Kerk proberen we mensen in­spi­re­rend nabij te zijn in hun zoek­tocht. Geloof, ver­trouwen, eer­lijk­heid, respect voor het leven, liefde­volle aan­dacht voor de mede­mens, vooral voor de armste, streven naar vrede, eerbied voor God en zijn schep­ping: het zijn levenskwali­teiten die gelo­vi­gen zich eigen kunnen maken en kunnen uitdragen. Maar daarvoor moeten die waar­den wel levend gehou­den wor­den, en dat gaat niet van­zelf.

Wij hopen van harte dat wij in onze pa­ro­chie erin slagen om het geloof levend te hou­den: samen met het pas­to­rale team, het kerk­bestuur, de loca­tiera­den, de vrij­wil­li­gers en allen die onze pa­ro­chie door gebed, offer, meeleven, bijdrage en inzet een warm hart toedragen.

Mogen wij ook voor 'buiten­staan­ders' een in­spi­re­rend voor­beeld zijn: opdat meer mensen de weg naar Christus en zijn Kerk vin­den of terugvin­den!

Vrede en alle goeds!

Pas­to­raal team, kerk­bestuur en loca­tiera­den Fran­cis­cus­paro­chie