Uit de krant

Alweer uit de krant. Deze keer een raar berichtje. Een man komt bij zijn huis, ziet een auto voor de deur staan met twee kin­de­ren erin. Vraagt de kin­de­ren wat ze daar doen en krijgt dan te horen dat hun ouders binnen zijn om in zijn huis in te breken.

Bij het lezen van zo’n bericht begin je je af te vragen of de wereld niet echt op zijn kop staat. Normaal ge­spro­ken gaan mensen samen met hun kin­de­ren een mid­dagje naar het bos of naar de speeltuin of wat voor vermaak dan ook.

Hoe kan het gebeuren dat mensen zulke dingen doen: dis­cri­mi­neren, egoïstisch zijn, en zoals in dit geval, samen met de kin­de­ren een mid­dagje gaan inbreken. Be­lang­rijker is nog de vraag: hoe kan dat allemaal gebeuren, zon­der dat de omge­ving een sig­naal opvangt dat er iets helemaal mis is. want het moet toch dui­de­lijk zijn dat er in het bewuste gezin van alles niet klopt.

De achter­lig­gende gedachte bij het schrijven van dit stukje is dan ook: zijn we niet teveel met ons­zelf bezig? Zien wij niet meer wat er in onze directe omge­ving aan de hand is? of willen we dat niet meer zien? Willen we niet betrokken raken bij zaken die ons welis­waar niet per­soon­lijk aan­gaan, maar die alles te maken hebben met de maat­schap­pij waarin we leven? Zijn we bang dat we onze vin­gers aan koud water bran­den?

Vragen die echt ie­der­een op zich­zelf kan betrekken. Na­tuur­lijk zijn er altijd mensen die wel durven. Die voor hun mening uit komen en die misstan­den aan de kaak durven stellen. Het lijken er alleen zo weinig.

Jezus durfde des­tijds open­lijk voor zijn mening uit te komen. Ook al kostte Hem dat Zijn leven. Hij stelde misstan­den aan de kaak, durfde mensen te wijzen op hun egocentrisch gedrag en predikte naasten­liefde. Oordeel niet opdat je zelf niet ver­oor­deeld wordt, houd van je naaste en heb aan­dacht voor een ander, luidde zijn bood­schap. Twee­dui­zend jaar later lijkt er niet zo heel veel meer over van Zijn idealen.

We hoeven niet allemaal Jezus te zijn. We kunnen wel proberen Zijn bood­schap een beetje in praktijk te brengen. Daar hoef je de kerkdeur niet voor plat te lopen. Daar hoef je alleen maar eer­lijk voor te zijn. Gewoon een oprecht mens te zijn die probeert van onze maat­schap­pij iets moois te maken. Dat is wat Jezus wilde. Dat is wat wij vandaag de dag eigen­lijk allemaal nog steeds willen. Waarom doen we er dan zo weinig aan?

Pastoor Pieter Scheepers